Vücut yağı motor performansın düşmesine sebep olan ölü bir ağırlıktır. Obez çocuklar yağsız çocuklara oranla nadiren fiziksel aktivite yaparlar. Bunun sebebi kısmen obez çocukların egzersizlerinin daha fazla metabolik maliyetidir. Obez çocuklar verilen bir görevi yerine getirebilmek için daha yüksek oksijen alımına ihtiyaç duyarlar.
Ne yazık ki, obez çocukların motor kapasitesi normal ağırlıktaki çocuklara nazaran genellikle düşüktür. Bu, şu anlama gelir; obez çocuklar maksimum aerobik kapasitelerinin daha yüksek bir yüzdesinde çalışmaktadır ve daha az rezerve sahiptir. Ayrıca, obez çocuklar normal ağırlıkta çocuklardan daha kuvvetli olabilir, fakat kuvvetleri vücutlarının ağırlığına oranlandığında ve rezerv eksikliği; kuvvet ve aerobik kapasite gerektiren görevleri, obez olan çocukların normal ağırlıktakilere oranla daha zormuş gibi algılanmasına sebep olur. Öğretmenler ve antrenörler, obez çocuklara görev verirken bu koşulları akıllarından çıkarmamalıdır.
Obez çocuk çok çalışır, bu yüzden çalışma yüklemeleri uygun olarak ayarlanmalıdır. Tüm çocuklara yeteneklerini düşünmeden aynı mesafeyi koşmalarını söylemenin hiçbir mantıklı yanı yoktur.
Çalışma yüklemeleri mesafeden ziyade zamana göre yapılmalıdır. Normal vücut ağırlığına sahip bir koşucu, obez olana göre belirli bir zamanda daha uzağa hareket edebilir. Bütün çocuklar aynı miktarda egzersizi yapamaz ve yapmamalıdır. Anaokulundaki çocuğun 5. sınıftaki çocuk ile aynı çalışma yüklenmesini yerine getirmesinin beklenememesi gibi, obez çocuk ile normal çocuğun ayın çalışma yüklemesini kaldırması beklenemez.
Kaynakça:
Mengütay, S. (2005). Çocuklarda Hareket Gelişimi ve Spor, İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.